ARTHIT's Space

  “เรามองเห็นอนาคต แต่เรายังไม่มีสิทธิ์เดินไปถึงมัน” แม้ประเทศกัมพูชาจะมีการเลือกตั้ง มีรัฐสภา และมีรัฐธรรมนูญที่ดูคล้ายประชาธิปไตย แต่ในความจริง คนรุ่นใหม่ของประเทศนี้ต้องเติบโตภายใต้เงาของอำนาจที่ไม่เคยเปลี่ยนมานานกว่าสามทศวรรษ ภายใต้การนำของสมเด็จฮุน เซน และในปัจจุบันที่มีการส่งไม้ต่อไปยังลูกชายของเขา ฮุน มาแนต สิ่งที่ถูกเรียกว่า "ประชาธิปไตย" ในกัมพูชา กลับดูเหมือนจะยิ่งไกลออกไป แต่ความฝันของคนรุ่นใหม่กัมพูชา ยังไม่ตาย พวกเขาอาจไม่มีพรรคฝ่ายค้านให้เลือกตั้ง แต่มีมือถือ อินเทอร์เน็ต และการรับรู้ที่ไม่ถูกควบคุมได้ง่ายเหมือนยุคก่อนอีกต่อไป เงาของอำนาจ กับเงื่อนไขแห่งการเติบโต ผู้เขียนเชื่อว่า ไม่มีอะไรจะบั่นทอนศักยภาพของคนรุ่นใหม่ได้เท่ากับการถูกปิดกั้นตั้งแต่ต้นทาง และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในกัมพูชาอย่างต่อเนื่อง ตลอดสามทศวรรษที่ผ่านมา กัมพูชาอยู่ภายใต้การปกครองของรัฐบาลที่อ้างว่าตนคือเสถียรภาพ แต่ความจริงกลับเป็นการควบคุมอย่างเบ็ดเสร็จในนามของ “ความสงบ” ไม่ใช่ “ความชอบธรรม” เด็กที่เกิดหลังปี 1990 ซึ่งเป็นกลุ่มเยาวชนในปัจจุบัน โตมากับการศึกษาแบบที่รัฐควบคุมเนื้อหา ท่องจำมาก...

วันนี้ (24 มิถุนายน) เมื่อปี พ.ศ. 2475 ถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในประวัติศาสตร์การเมืองไทย เป็นวันที่คณะราษฎรได้ทำการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาสู่ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข เหตุการณ์ในวันนั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่การเปลี่ยนผ่านรูปแบบการปกครองเท่านั้น แต่ยังเป็น หมุดหมายสำคัญ ที่เผยให้เห็นถึงความซับซ้อน ความเปราะบาง และบางครั้งก็เป็นความขัดแย้งภายในของสังคมไทยอย่างมีนัยยะสำคัญ การปฏิวัติครั้งนั้นเกิดขึ้นด้วยความมุ่งมั่นที่จะนำพาประเทศไปสู่ความเจริญก้าวหน้า ความเท่าเทียม และปลดปล่อยประชาชนจากโครงสร้างอำนาจแบบเดิม ทว่าสิ่งที่ตามมากลับไม่ใช่เส้นทางที่ราบรื่น งดงาม หรือเป็นไปในทิศทางเดียวอย่างที่หลายฝ่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคณะผู้ก่อการ ได้คาดการณ์ไว้ คณะราษฎร ซึ่งประกอบด้วยกลุ่มบุคคลหลากหลายสาขาอาชีพ ทั้งทหาร ข้าราชการพลเรือน และนักเรียนนอก ผู้ซึ่งได้รับอิทธิพลจากแนวคิดประชาธิปไตยและเสรีนิยมจากตะวันตก ได้ทำการยึดอำนาจและประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พร้อมวางรากฐานการปกครองใหม่โดยมี หลัก 6 ประการ เป็นเสาหลักสำคัญ อันได้แก่ ความเป็นเอกราช, ความปลอดภัยภา...