ARTHIT's Space

  ต่อเนื่องจากบทความ: “ ความรู้ที่ใช่ สำคัญกว่าปริมาณ: ยกระดับ KM สู่การสร้างมูลค่าองค์กร ” ในโลกของการทำงานที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงและการแข่งขัน ความรู้กลายเป็นทรัพยากรเชิงกลยุทธ์ที่มีค่าที่สุดองค์กรหนึ่งจะมีได้ การจัดการความรู้ (Knowledge Management – KM) จึงไม่ใช่แค่เรื่องของเอกสารหรือเทคโนโลยี แต่คือเรื่องของการรู้จักเลือกเก็บ "ความรู้ที่ใช่" อย่างแท้จริง บทความนี้จึงต่อยอดจากแนวคิดข้างต้น ที่ผู้เขียนตั้งใจจะมุ่งเน้นให้เห็นชัดเจนว่า "ความรู้แบบไหน" ที่ควรจัดเก็บไว้ในระบบ KM ขององค์กร เพื่อให้เกิดการนำไปใช้ที่มีประสิทธิภาพ เกิดการถ่ายทอดต่อ และสร้างมูลค่าได้จริงในระยะยาว เข้าใจพื้นฐาน: องค์ความรู้ในระบบ KM ระบบการจัดการความรู้ที่ดี ไม่ได้จำกัดเฉพาะการเก็บข้อมูลหรือสารสนเทศ แต่ต้องรวมถึงความรู้ที่ฝังอยู่ในตัวบุคคล และที่แทรกซึมอยู่ในกระบวนการทำงานด้วย หัวใจสำคัญของ KM จึงอยู่ที่ "การเข้าใจประเภทของความรู้" และเลือกจัดการในรูปแบบที่เหมาะสมกับแต่ละประเภท ประเภทหลักของความรู้ 1. ความรู้ชัดแจ้ง (Explicit Knowledge) ความรู้ที่สามารถอธิบาย ถ่ายทอด และจัดเก็...

ในกระบวนการบริหารจัดการความรู้ (Knowledge Management หรือ KM) ขององค์กร สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนมักพบจุดที่เป็นปัญหา คือการที่ผู้เกี่ยวข้องนำความรู้ทั่วไป หรือบทความทั่วไป หรือข้อมูลจากงานวิจัยภายนอกที่สามารถสืบค้นได้ง่ายมาจัดเก็บเป็นองค์ความรู้ขององค์กร ซึ่งทำให้ฐานข้อมูลมีข้อมูลซ้ำซ้อน ลดคุณค่า และทำให้การค้นหาความรู้ที่มีประโยชน์เป็นไปได้ยากขึ้น สาเหตุสำคัญของปัญหานี้ ผู้เขียนคาดเองว่าน่าจะมาจากการขาดความเข้าใจในเรื่องนิยามและขอบเขตของ "องค์ความรู้ขององค์กร" โดยความรู้ที่ควรถูกจัดเก็บและจัดการ ควรเป็นความรู้ที่เฉพาะเจาะจง (Unique Knowledge) มีความเกี่ยวข้องกับงานขององค์กรโดยตรง และมีศักยภาพในการสร้างคุณค่าต่อกระบวนการทำงาน การนำข้อมูลทั่วไปที่พบได้ง่ายจากแหล่งภายนอก เช่น งานวิจัยที่ไม่มีการปรับบริบทหรือบทความทั่วไปจากอินเทอร์เน็ต เข้ามาจัดเก็บเป็นความรู้ขององค์กร จะส่งผลกระทบในหลายด้าน เช่น ความซ้ำซ้อนของข้อมูล ทำให้เกิดความสับสนในการค้นหา ความน่าเชื่อถือของฐานความรู้ลดลง เนื่องจากขาดความเฉพาะเจาะจงต่อบริบทองค์กร สิ้นเปลืองทรัพยากรทั้งด้านเวลา ค่าใช้จ่าย และพื้นที่จ...